Nederland zorg goed voor uw zorg!
Ik lees zojuist in de Volkskrant een artikel “Ziekenhuis moet betere werkgever zijn”. Het zet me aan het denken….
Een maatschappij die niet goed voor elkaar zorgt, zorgt niet goed voor zichzelf. Het klinkt heel logisch maar het is wel hoe ik het zie. Ons onderwijs is subliem. We hebben met elkaar een maatschappij ontwikkeld waarin we bakker, leerkracht, arts, burgermeester, politicus kunnen worden. Ik zie het graag zo: als mensen zijn we eenvoudige wezens. Maar binnen de samenleving hebben we voor onszelf en met elkaar keuzes gemaakt. Ik doe dit en jij doet dat. Dat keuzeproces vindt al plaats vanaf de lagere school. We doen dus allemaal iets in onze maatschappij en met elkaar samen kunnen we iets heel bijzonders neerzetten. Iets dat boven alles uitstijgt. Of zoals de Nederlandse dames hockeyploeg vaak riep “Teamwork makes the dream work”. Ons bewustzijn zorgt ervoor dat we verbindingen en relaties met anderen aangaan waardoor we exceptioneel kunnen zijn in dat samenspel. Als groep.
Ooit hebben we met elkaar bedacht: “Als ik nou voor die klas ga staan, ga jij dan huizen bouwen? Bak jij dan het brood en zorg jij voor mijn dementerende moeder?” Ten diepste is dat hoe we het met elkaar doen. Is dat hoe een maatschappij is opgebouwd en hoe we hem met elkaar draaiende houden. De éne partij of persoon voelt zich daarin wellicht soms belangrijker dan de andere. Als groep weten we dat dat altijd van korte duur is. Als de huizen schaars zijn is de makelaar erg in trek, maar als er weer een crash op de beurs is geweest verovert de psycholoog en maatschappelijk werker weer terrein. Kortom een samen-leving run je met elkaar. Zo af en toe vraag ik mezelf af: wie is er nu de baas van deze samenleving? Wie runt die tent? Wie neemt de beslissingen? Waar zijn de aandeelhouders?
Op dit moment heerst er een pandemie. Voor of tegen vaccinatie? Dat maakt niet uit. Want we zijn het allemaal eens met elkaar dat we de zorg met haar medewerkers in ons land keihard nodig hebben. Ze zijn letterlijk van levensbelang. Dus hoe kan het dan dat we een personeelstekort in de zorg hebben? Hoe kan het dan dat de mensen in de zorg zich niet goed behandeld voelen? Waarom zijn we niet liever voor de zorg? Aardiger? Laten we naar ze luisteren. Ze tegemoet treden. Want we doen dit samen. Dan kunnen wij gewoon weer huizen bouwen en broodjes bakken.
Nederland zorg goed voor uw zorg. Want alleen dan zorgt u goed voor uzelf!
